میرزا و نوروز (بخش پنجم) نازنین بی خبر از اتفاقی که برای علی یار افتاده و نیز تصمیمی که گرفته، در گرم دره، در خانواده پدری و مادری ماند، و در غیاب علی یار شوهر خود، زایمان کرد و دو ماه بعد از زایمان هم دچار بیماری تب حصبه شد و در غیاب […]
ادامه مطلب...میرزا و نوروز (بخش سوم) یک ماهی از رخداد ناگوار کام جویی میرزا و نوروز از خانم سلطان می گذشت، خورشید زن بابای خانم سلطان متوجه شد خانم سلطان بی نماز (پریود) نشده است تعجب کرد از خانم سلطان پرسید و جواب شنید که؛ نه. خورشید خیلی موضوع را جدی نگرفت. ماه بعد هم […]
ادامه مطلب...رئیس شورای ریشو (بخش چهار) موضوع دومی که بعد از چوب خوردن زلفعلی در اذهان مردم ده دوباره تداعی و به صحنه آگاه اذهان آمد و درباره اش حرف زده می شد ارتباط زلفعلی با زینب، یک زن شوهردار بود. زینب یکی از زنان جوان مارکده بود در مارکده متولد و نیز به یکی از […]
ادامه مطلب...رئیس شورای ریشو (بخش دو) صبح جمعه و مدرسه تعطیل بود بگوم جان با دَرِ بسته مدرسه مواجه شد با خود گفت؛ کاش خدا کند آقا مدیر اینجا باشد و به شهر نرفته باشد. با دست به در آهنی مدرسه زد آقای احمدی سپاهی دانش ده، در را بازکرد بگوم جان سلام گفت و از […]
ادامه مطلب...انحصار انحصار، ریشه اش حصر است، دیوار کشی دور چیزی یا محدوده تعیین کردن برای موضوعی که مالکیتش اختصاص به فرد خاصی باشد. انحصار، نتیجه زیاده خواهی و سیری ناپذیری ما آدمیان است که متاسفانه همه ی ما سنگینی بختک وارش را هم اکنون روی جامعه حس و احساس می کنیم. انحصار چه […]
ادامه مطلب...قشقایی های قابوق بیش از 20 سال قبل هنگامی که قسمت غربی زمین های مزرعه ی سکوی قابوق را برای احداث باغ شخم و شیار می کردند تعدادی گور یافت می شود. و نیز شنیده بودم که روی سکو یک قلعه هم بوده که با گذشت زمان ویران شده و امروز دیکر آثاری […]
ادامه مطلب...قوم غضب امروز یکی دو ساعتی، به منظور شرکت در مراسمی، توی مسجد نشسته بودم. مداحِ محلی مراسم، از آخوندی مارکده ای حاضر در مسجد، دعوت به سخنرانی کرد. آخوند پشت میکرفن قرار گرفت، هنوز در حال مقدمه چینی؛ از دست شیطان به خدا پناه بردن بود که آخوندی دیگر، غیر مارکده ای، از […]
ادامه مطلب...هیچ ارتباطی با روح ندارد زخارف جمع زُخرُف عربی است. زخارف یعنی زرق و برق، چیزهای دروغین، چیزهای غیر اصیل، ظاهر آرایی، هرچیز کم ارزش و یا بی ارزشی که آراسته شده. من اولین بار این کلمه را از زبان آخوندهایی که برای روضه خوانی به مارکده می آمدند توی مسجد از […]
ادامه مطلب...
در آغاز باید به سه نکته اشاره کنم نکته ی اول اینکه ما آدم ها موجودات نیازمندی هستیم و زیست ما و زنده ماندن ما و سلامت جسمی و روانی ما بستگی به چگونگی تامین این نیازها دارد اگر یک حداقلی از این نیازهای ما برآورده نشود دچار درد، رنج، گرفتاری های روانی و حتی با مرگ روبرو خواهیم شد. نکته دوم اینکه منابعی که نیازهای فیزیکی و اجتماعی و روانی ما آدمیان را به دست می دهند محدود هست، کم هست و به راحتی به دست نمی آید و آنچه هم که بدست آمده خیلی آسان، و به دور از تبعیض و به اندازه نیاز، در اختیار همه قرار نمی گیرد، چگونگی بدست آوردن منابع مورد نیاز و نیز مقدار این منابع مورد نیاز که به دست می رسد هم تعیین کننده در سلامت جسم و روان هست این دو نکته و یا موضوع، بسیار اساسی و حیاتی اند ندانستن، نشناختن و بی اعتنایی به آنها درد، رنج و مرگ را در پی دارد. نکته سوم این است که خوب زیستن هنر است و هر چیزی که هنر نام گرفت آموختنی است در کجا هنر خوب زیستن را باید آموخت؟ بدون شک در خانواده و در کنار پدر و مادر. در این هم تردیدی نیست که شخصیت ما در کودکی و در خانواده و در کنار پدر و مادر و با آموزه های پدر و مادر، شکل می گیرد شکل گیری شخصیت هریک از ما بستگی مستقیم به دانایی، مهربانی و سلامت روانی پدر و مادر و امکانات آنها دارد. هر یک از ما با توجه به شخصیت شکل داده شده در خانواده برای به دست آوردن منابع جهت رفع نیازهای خود در طول زندگی، روش هایی را بر میگزینیم.
ادامه مطلب...
هریک از ما دیده ایم، هنگام مرگ پدر و یا مادری، بعضی از فرزندان، بیشتر از بقیه و نیز بیشتر از حد معمول می گرید، بی تابی می کند، فریاد می کشد، خود را غمگین نشان می دهد، مرتب روی گورستان می رود و زاری می کند، گل می برد، شیرینی توزیع می کند، فاتحه می خواند، برای مراسم یادبود او جمعیت زیادی دعوت می کند، مفصل پذیرایی می نماید و خیرات فراوان می کند.
ادامه مطلب...